Geborgenheid en bescherming voor bewoners
Yadeborg biedt alleenstaande minderjarige vreemdelingen opvang in onze Procesopvanglocaties (POA). Jonge alleenstaande statushouders vinden een veilig thuis in onze Kleine Wooneenheden (KWE's).
Ook vangen we meerderjarige (vermoedelijke) slachtoffers van mensenhandel en mensensmokkel op. Hen bieden we opvang, begeleiding en ondersteuning binnen de Categorale Opvang Slachtoffers Mensenhandel (COSM).
Veel van onze bewoners hebben traumatische gebeurtenissen meegemaakt. Daarom is het belangrijk dat ze bij ons een veilige basis vinden. Hier krijgen ze de tijd om tot rust te komen, en de ruimte om vooruit te kijken naar de toekomst en hun verdere ontwikkeling.
Yadeborg staat voor diversiteit en werkt kleinschalig. Onze verschillende locaties worden vanuit die visie vormgegeven. Kleinschaligheid is voor Yadeborg een belangrijk uitgangspunt om een goed pedagogisch leefklimaat te creëren en maatwerk te kunnen bieden in de individuele begeleiding.
Yadeborg is een zelfstandige, toekomstgerichte organisatie die voortdurend naar oplossingen en innovatie zoekt, zowel in als buiten ons eigen werk. Gemeenten en anderen die op dit dossier willen samenwerken en op zoek zijn naar passende oplossingen voor de slachtoffers, kunnen ons benaderen. We gaan graag met hen om tafel om te zien wat we samen kunnen bereiken.
Het is november, buiten is het grijs en grauw. De grote bomen bij de locatie van Yadeborg in Vries hebben de meeste bladeren al laten vallen. Het sombere herfstweer vormt een groot contrast met het voorjaar, toen Simone Schuitema in dienst trad.
Simone: ‘Jarenlang was ik met plezier teamleider juridische dienstverlening bij Slachtofferhulp Nederland en na een uitstapje van een jaar als projectleider Ketensamenwerking bij het Openbaar Ministerie, verlangde ik er weer naar om onderdeel te zijn van een team. Ergens bij te horen en dan vooral ook bij een organisatie met een maatschappelijk doel. Op LinkedIn kwam ik de vacature van teamleider bij Yadeborg tegen waarin ze aangaven toekomstgericht te zijn én dat er ruimte was voor innovatie. Dat sprak mij aan.’
Simone is in Vries nu driekwartjaar teamleider van de Procesopvanglocatie AMV en de Categorale Opvang Slachtoffers Mensenhandel. ‘Ik denk dat de organisatie een bewuste keuze heeft gemaakt mij hier aan te stellen. Na een periode waarbij het team onderbezet was en mede door die druk ook spanningen ontstonden, kon ik hier gaan werken aan de ontwikkeling van de teams. Ik wil positief opbouwen.
Er was een duidelijke behoefte aan hulp en leiding. Door te luisteren, dingen uit te praten, assertiviteit te ontwikkelen, te investeren in meer training, deskundigheid en duidelijkheid, zijn we samen aan het bouwen. En de omslag is zichtbaar. Zo verminderen frustraties en daalt het ziekteverzuim zo zeer dat het bijna is opgelost.
De betrokkenheid van onze mensen is heel groot. Zij investeren enorm veel in het werk en elkaar, omdat ze willen dat het goed gaat. Dat zij zo betrokken zijn bij het werk en bij hun team maakt mijn werk zo leuk.
Mijn focus ligt op het team. Zij doen het werk en zij bepalen hoe het hier gaat. Mijn collega’s moeten het goed doen voor de mensen die we hier opvangen en begeleiden, en dat kan alleen als het hen ook goed gaat.
Ik richt me op rust in het team, op uniform werken om zo duidelijkheid te scheppen voor de jongens die we opvangen, op accepteren én omarmen dat mensen verschillend zijn.
Karakters en achtergronden verschillen. Ik zeg tegen mijn collega’s, benoem waarin je verschilt. Bevraag elkaar open waarom ze dingen op een bepaalde manier doen, ga het gesprek er over aan en leer van elkaar. Maak elkaar bewust van het pedagogisch handelen en bespreek hoe we dat als Yadeborg vorm willen geven.
Bij de COSM werkt het team er aan om een familiaire sfeer te creëren waar de mannen rust en veiligheid vinden. Dat ze elkaar ondersteunen. Dat lukt hen heel aardig. Een man heeft dagenlang alle bladeren in de omgeving bij elkaar geveegd en opgeruimd. We stimuleren dat we op zo’n manier wat terug doen voor de omgeving. En het wordt gezien. Een van de buren die anders nog wel eens moppert, sprak een collega aan dat hij het zo fijn vond dat we de straat zo netjes hadden gemaakt.
Een paar weken geleden nam een van de jongens uit de POA via de vertrouwenspersoon het initiatief om een gesprek met mij te vragen. Hij wilde het hebben over de “bejegening van de jongens”.
Ik vroeg me af wat als er wat slechts uit komt, waar zou ik mee te maken krijgen? Natuurlijk vond ik dat spannend.
Het gesprek was echter heel positief en hij vertelde hoe tevreden hij en de andere jongens waren met de manier waarop mijn collega’s met hen omgaan, over de activiteiten die zij voor hen organiseren en over de veiligheid die ze ervaren.
Het is fijn dat het nu zo goed gaat, maar ik realiseer me dat de samenstelling van de groep van 28 jongens voortdurend wisselt. Er vertrekken jongens en anderen nemen hun plaats in. Hoe komt het dat het nu zo goed gaat en hoe houden we dat vast, is voor mij de vraag waarop ik het antwoord zoek.’
Zaterdag
Dozen met kerstversiering staan op de grond. Slingers, kerstballen in verschillende kleuren en maten, takken van een kunstkerstboom en schaaltjes met oase. Materiaal in overvloed om kerststukjes te maken voor de buren. Het moeten er 44 worden, evenveel als het aantal seniorenwoningen tegenover de locatie van Yadeborg.
Op tafel, tussen de tangetjes en ijzerdraad, staan schalen vol met pepernoten. Amani en Mieke hebben alles zorgvuldig voorbereid om er een gezellige middag van te maken voor de jonge bewoners van de Procesopvanglocatie AMV.
Hoeveel er op de knutselactiviteit af zullen komen, ze weten het niet. Een aantal jongens zijn in deze kerstperiode niet in huis. Zij logeren bij vrienden of familie. Andere jongens geven er de voorkeur aan om uit te slapen nu ze vrij zijn van school. Om drie uur druppelen de eersten binnen. Wat de bedoeling is…?
Hoewel ook Amani en Mieke ook geen specialisten in kerststukjes zijn, hebben zij wel een idee hoe het eindproduct er uit moet komen te zien. Met korte vriendelijke instructies helpen ze wie aan de slag wil op weg.
Al is de opkomst bescheiden, de productie van de beide jongens is hoog. De kratten met materiaal om te versieren worden gestadig aan leger en de lege kratjes vullen zich met kerststukjes die af zijn. Die zien er niet altijd uit zoals we in Nederland gewend zijn, maar wie hindert dat. De jongens leven hun creativiteit met zorg uit en maken met plezier een met slingers overladen mini kerstboom.
Wanneer de meeste stukjes al gemaakt zijn komt A. binnen. In tegenstelling tot de andere jongens spreekt hij uitstekend Engels. A. heeft enige aanmoediging nodig en als hij zijn schroom heeft overwonnen, zet ook hij zich aan het werk. Hij blijkt er schik in te hebben en vertelt ondertussen honderduit over zijn droom voetballer te worden. Nu speelt hij mee met de jongens onder 19 in Achilles Assen.
Af en toe gebruikt hij ook een woordje Nederlands. Wanneer hij daar een compliment over krijgt schakelt hij schijnbaar moeiteloos over en blijkt dat hij – na vier maanden Internationale Schakelklas – onze taal al verrassend goed machtig is.
Het is spannend of hij morgen (zondag) de buren ook in het Nederlands de kerstattentie durft aan te bieden, want de jongens gaan dan bij de ouderen langs om het cadeautje aan te bieden.
Zondag
Wanneer de gezamenlijke zondagse brunch - met broodjes, kaas, pindakaas, chocoladepasta en eieren - bij iedereen achter de kiezen zit, worden de taken verdeeld. Sommige jongens ruimen op en O. en S. gaan onder begeleiding medewerkers van Yadeborg langs de deuren om de kerststukjes én een vrolijke kaart bij de buren te brengen. Op de kaart een kerstboodschap en de beste wensen in alle talen van de jongens die in Vries wonen.
De opzet iets aardigs voor de buren te doen werkt. Bijna iedereen is blij met de attentie en vooral verbaasd dat ze zomaar wat krijgen. En nog wel voor niks. Niet alle verhalen blijken vrolijk, want een man vertelt over zijn partner die kortgeleden overleden is en hoopt dat de feestdagen snel voorbij zullen gaan. Verdrietig. Dan is het mooi dat het kerststukje van de jongens ook bij hem op tafel mag staan.
